به گزارش آرشیو نیوز؛
در شامگاه بیست‌وسوم خردادماه ۱۴۰۴، آنگاه که خورشید آخرین اشعه‌های زرین خود را بر بستر زمین می‌پاشید و سایه‌ها رقصی آرام در گوشه و کنار آغاز می‌کردند، ناگهان سکوت شهر با بانگ ناخوشایند حمله‌ای بزدلانه در هم شکست. ریزپرنده‌های رژیم صهیونیستی، ناجوانمردانه، آرامش حریم ایران را ربودند و با داس ظلم، جمعی از فرماندهان دلاور و مردمان بی‌گناه را به خاک و خون کشیدند و داغی جان‌سوز بر دل این ملت نهادند.
دشمن زبون، غافل از آن بود که این سرزمین، مهد شهیدانی است که با خون پاکشان، درخت سترگ آزادی و استقلال را آبیاری کرده‌اند و همواره در برابر تجاوز بیگانگان و خیانت عوامل خودفروخته داخلی، چون سدی پولادین ایستاده‌اند. پنداشته‌اند که هر حمله، از عزم ما می‌کاهد؛ اما نمی‌دانند که هر ضربه، تنها عزم و اراده این ملت را مستحکم‌تر می‌سازد. ما در برابر ظلم و ستم، سر تسلیم خم نخواهیم کرد، بلکه با صدایی رسا و کوهی استوار در برابر طوفان‌ها خواهیم ایستاد و با عزمی راسخ تا پای جان دفاع خواهیم کرد.
این بار نیز، دلاورمردان این دیار، با چشمانی سرشار از عزم و اراده و قدم‌هایی استوار، زمزمه انتقام را در گوش دشمنان فریاد می‌کردند. هر یک از آنان، در این نبرد، نه تنها برای خویش، که برای تمام آنان که صدایشان خاموش شده بود، می‌جنگید. شعله‌های خشم در وجودشان زبانه کشید و با لبیک به ندای آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، رهبر فرزانه انقلاب، و هم‌زمان با عید سعید غدیر خم، موشک‌های قدرتمند خود را، که گویی ذوالفقار حیدری بودند، بر سر مواضع رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی فرود آوردند. این اقدام قاطعانه، معادلات دشمن را برهم زد و بار دیگر قدرت و اراده آهنین ایران را به رخ جهانیان کشید.
طراح: فرهاد ملکی
درباره نویسنده
ثبت دیدگاه